In 2o21 is het exact 1oo jaar geleden dat ‘Bezette Stad’ van Paul van Ostaijen verscheen. Naast de expo ‘Paul van Ostaijen. Van kunstpaus tot einzelgänger’ in Walden, brengt Ronny Van de Velde in de Rossaert het verhaal van Cristal Palace, het iconisch Antwerps bordeel dat een inspiratiebron was voor vele kunstenaars. Walden leverde een bijdrage voor het boek bij de expo Cristal Palace of het verhaal van een lege ciderfles in een champagne-emmer’. Glazen Kot Matthijs de Ridder en Dennis Van Mol tonen in hun korte geschiedenis van het Cristal Palace aan hoe prostitutie al sinds de tweede helft van de 19e eeuw verweven is met het verlangen van artistieke vernieuwers naar een nieuwe wereld. Nadat William Turner, Vincent Van Gogh en Félicien Rops het terrein al hadden verkend liet ook Paul van Ostaijen zich – net als als Rik Wouters, James Ensor en Paul Joostens – naar dit ‘Glazen Kot’ slepen. Dit inspireerde hem tot een aantal van de …
Pieter Brueghel de Oude
De ster van Pieter Bruegel de Oude (ca. 1526/30-1569) schittert 450 jaar na zijn overlijden als nooit tevoren aan het firmament van de westerse kunstgeschiedenis. Het oeuvre van deze buitengewone en veelzijdige oude meester kon de voorbije decennia niet alleen in onze contreien op veel aandacht rekenen. Recent nog spaarde men in Wenen moeite noch middelen voor een ravissante retrospectieve. Viva Bruegel dus. Nu ook in Antwerpen, en de rest van Vlaanderen. >> Klik hier om het volledige artikel te lezen.
Het museale parcours van Flor Bex
Flor Bex stond vanaf 1972 aan het hoofd van het Internationaal Cultureel Centrum en legde van 1987 tot 2002 mee de basis voor het huidige M HKA. ‘Ik ben bijzonder dankbaar dat ik in mijn carrier twee keer van een wit blad papier mocht beginnen’, benadrukt Bex. Op dat maagdelijk witte blad schreef hij meermaals een stukje kunstgeschiedenis. Uiteraard metJames Lee Byars, de kunstenaar waarover nu een grootse tentoonstelling loopt in het M HKA. Maar ook met Office Baroque, het gebouw aan de Ernest Van Dijckkaai dat Gordon Matta-Clark tot architecturale sculptuur omtoverde. >> Klik hier voor het volledige interview
Ronny Van de Velde, verkenner van avant-gardes
De peetvader van de Belgische kunsthandel zit op zijn vijfenzestigste allesbehalve stil. Ronny Van de Velde laat dit najaar het ene tentoonstellingsproject op het andere volgen. Als kers op de taart staat een grootse tentoonstelling op het programma over de negentiende-eeuwse wortels van dada en avant-garde. Reden genoeg om kennis te maken met de Antwerpenaar die al decennia de vlag van de artistieke voorhoedes verdedigt en hoog houdt. >> Klik voor het volledige interview
‘We zijn allemaal kinderen van de leegte’ (Axel Vervoordt)
Axel Vervoordt heeft het als goeroe van de goede smaak tot in de huiskamers van de groten der aarden geschopt. Van Calvin Klein en Robert de Niro tot Kanye West en Kim Kardashian. Zijn interieurs zijn een gesamtkunstwerk waarin de grenzen van tijd en ruimte worden afgetast. Vervoordt timmert al decennia aan zijn weg, en is nog altijd bezeten door zijn vak. Tijd heeft de man ook op zijn zeventigste niet te veel. Te midden van de waan van zijn dag kon ik hem even spreken. Aanleiding is het onlangs verschenen boek Verhalen en reflecties. Daarin vertelt Vervoordt over sleutelmomenten uit zijn leven. En over de vriendschappen die hem mee hebben gevormd. >> Klik hier voor het volledige interview
Endi Poskovic over Jac Boonen
Endi Poskovic, graficus en professor aan de University of Michigan, schreef een tekst over de rol die Jac Boonen inneemt in de grafische kunst tijdens het interbellum. ‘Jac Boonen may be one of the most radical voices of the interbellum era, an artistic paragon of Belgian and thus European printmaking.’ De tekst is een commentaar op de expo die liep in Walden van 19 april tot 12 mei en die ‘proposes to shift a perception and to contribute to an important new discourse on this unique figure in Belgian and European graphics of the interbellum era’. Klik op de titel voor de tekst van Endi Poskovic (Engelse tekst).
Adriaan Raemdonck over vijftig jaar De Zwarte Panter
Adriaan Raemdonck timmert weldra vijftig jaar aan zijn biotoop. Zijn aards paradijs in het hartje van Antwerpen. Gezeten tussen werken van Fred Bervoets, Hugo Claus, Jan Cox, Marcel Van Maele, Jan Vanriet en zovele anderen praten we drie uur lang over galerie De Zwarte Panter, over de oude en de alombekende in de Hoogstraat. Correctie: Adriaan praat, ik luister en schrap een voor een mijn vragen. Soms blaft een telefoon die ons terugbrengt naar de waan van alledag. Naar de beslommeringen waaruit een onvoorwaardelijke liefde blijkt voor de kunstenaars uit zijn stal. >> Klik op de titel voor het volledige interview
Een orgie van kleur // Herman Diels
Kunstcriticus Marcel Duchateau omschreef de schilderkunst van Herman Diels ooit als een peinture pure. Volgens Duchateau werd in het oeuvre van deze Kempenzoon ‘de kloof overbrugd tussen figuratief en abstract, zonder de intensiteit van de “peinture pure” prijs te geven’. Kortom: Diels’ zuivere schilderkunst was bovenal een poging om het pionierswerk van de eerste generatie abstracten na de Eerste Wereldoorlog te verzoenen met een figuratieve traditie. Toch kreeg Diels nooit een volwaardige plaats in de artistieke canon. Onterecht. Zo blijkt uit een voortreffelijke tentoonstelling in het Art Center Hugo Voeten in het najaar van 2017. Naar aanleiding hiervan schreef Dennis een korte beschouwing over Diels voor 1oo% EXPO. >> Klik op de titel voor het artikel
Brueghel en de moderniteit, 19oo-193o
De schilderkunst van Pieter Bruegel de Oude is werelderfgoed. Maar de oude meester heeft ook zijn stempel gedrukt op de schilderkunst uit onze contreien en op die manier mee vorm gegeven aan bepaalde aspecten van de zogenaamde ‘Vlaamse identiteit’. Centraal in dit essay staat de vraag of er zoiets bestaat als ‘onze Bruegel’? Die discussie werd fel gevoerd tijdens het eerste kwart van de 20ste eeuw toen een generatie Vlaamse schrijvers en kunstcritici debatteerden over de Vlaamse eigenheid in een snel veranderend Europa. Door in te zoomen op die discussie wil ik een perspectief aanreiken op de receptiegeschiedenis van de Vlaamse oude meester om vervolgens na te gaan in welke mate die nog bruikbaar is als ijkpunt voor Bruegels artistieke Nachleben in onze tijd. >> Klik op de titel om door te gaan naar het artikel, geschreven voor ‘Hoge Horizon’, een expo van kunstenaarsinitiatief Voorkamer i.s.m. het KMSKA en de …
Een Vlaamse Picasso // René Guiette
René Guiette was een artistieke duizendpoot en een zonderling in het Vlaamse culturele landschap. Hij volgde de ontwikkeling van de moderne kunst tussen 1920 en 1970 op de voet. Van expressionisme en kubisme tot materie- en zeroschilderkunst. Het snelle tempo waarin de moderne stijlbewegingen zich in zijn werk afwisselen, maakt Guiette tot een soort Vlaamse Picasso. Ook op het architecturale terrein had de artiest het oog van een fijnproever. De woning Guiette staat sinds de zomer van 2016 op de Unesco-werelderfgoedlijst. Naar aanleiding van de expo over Guiette in het Maurice Verbaet Art Center schreef Dennis een korte beschouwing over Guiette in 1oo% EXPO. Klik op de titel voor de volledige tekst
Toon Tersas
Toon Tersas (Antoon Keersmaekers) was de zoon van een drukker en dat zou de wereld geweten hebben. De fascinatie voor lettertypes, kalligrafie, vormgeving en boekdrukkunst zou de van taal bezeten woordkunstenaar nooit loslaten. Voor de overzichtstentoonstelling van zijn oeuvre in ’t Kristallijn in Mol schreef Dennis een korte beschouwing over een kunstenaar die er niet voor terugdeinsde zijn worsteling met het dagelijkse bestaan te verheffen tot het onderwerp van zijn werk. >> Lees het artikel. >> Externe link
De alchemist en de kleur // De vruchtbare zoektocht van Nick Andrews
Lord Byron dichtte: ‘But I have lived and have not lived in vain: My mind may lose its force, my blood its fire, And my frame perish even in conquering pain; But there is that within me which shall tire Torture and Time and breathe when I expire.’ Kunstschilder Nick Andrews wil in vorm en kleur de ziel der dingen vinden. Dat is zijn levenselixir. Naar aanleiding van zijn expo in de Warande in Turnhout schreef Ewald een beschouwing bij zijn werk. >> Lees dit artikel uit 1oo% EXPO.
Pieter De Mets over Rik Wouters en de moderne -ismen
Met ‘De Modernen. Kunst in de Groote Oorlog’ illustreerden het KMSKA, Provincie Antwerpen, het Letterenhuis en het Provinciaal Museum Emile Verhaeren hoe de schok van WOI voelbaar is in de kunst en literatuur uit die periode. Naar aanleiding van de expo schreef Dennis een blogbericht waarin hij – door de ogen van Pieter De Mets – kijkt naar de artistieke vernieuwing in Nederland anno 1916. >> Lees het artikel. >> Externe link
Het zwarte gat van de kunst // Over Koen Broucke en Jan Cockx
Koen Broucke is historicus en kunstenaar. In zijn oeuvre gaat historisch onderzoek naadloos over in de productie van beeldend werk en omgekeerd. Zijn uitgesproken interesse in kunstenaarsbiografieën leidde onder meer tot een onderzoek naar crisissituaties bij kunstenaars. Broucke koos daarbij niet voor de gekende kunsthistorische feiten, maar bracht bijna verdwenen documenten en vertellingen onder de aandacht. Zo reconstrueerde hij, aan de hand van teruggevonden zwart-witfoto’s, het tragische leven van Jan Cockx. Voor de expo ‘Nabeeld. Koen Broucke – Jan Cockx – Vincent van Gogh’ in FeliXart in 2014 schreef Dennis een catalogustekst over Broucke en Cockx. >> Lees de bijdrage.