De ster van Pieter Bruegel de Oude (ca. 1526/30-1569) schittert 450 jaar na zijn overlijden als nooit tevoren aan het firmament van de westerse kunstgeschiedenis. Het oeuvre van deze buitengewone en veelzijdige oude meester kon de voorbije decennia niet alleen in onze contreien op veel aandacht rekenen. Recent nog spaarde men in Wenen moeite noch middelen voor een ravissante retrospectieve. Viva Bruegel dus. Nu ook in Antwerpen, en de rest van Vlaanderen. >> Klik hier om het volledige artikel te lezen.
2o jaar S.M.A.K.
Voor ‘Highlights for a Future’, de overzichtstentoonstelling naar aanleiding van 2o jaar S.M.A.K., leverde Walden teksten voor de bezoekersgids.
Endi Poskovic over Jac Boonen
Endi Poskovic, graficus en professor aan de University of Michigan, schreef een tekst over de rol die Jac Boonen inneemt in de grafische kunst tijdens het interbellum. ‘Jac Boonen may be one of the most radical voices of the interbellum era, an artistic paragon of Belgian and thus European printmaking.’ De tekst is een commentaar op de expo die liep in Walden van 19 april tot 12 mei en die ‘proposes to shift a perception and to contribute to an important new discourse on this unique figure in Belgian and European graphics of the interbellum era’. Klik op de titel voor de tekst van Endi Poskovic (Engelse tekst).
Jacques (Jac) Boonen // brood & spelen
‘Bij het gadeslaan van de krioelende menigte heeft mij steeds een ontzaglijke weemoed aangegrepen, en een gevoel van vervreemding.’ (Jac Boonen) Walden gaat op zoek naar een ruimer perspectief op de historische avant-garde. En naar een generatie grafici die het experiment met de moderne -ismen voortzette in een maatschappij onder hoogspanning. Jac Boonen is daar een bijzonder voorbeeld van. Aan hem werd de derde Walden-expo gewijd. Klik op de titel voor de tekst over deze markante graficus.
Een orgie van kleur // Herman Diels
Kunstcriticus Marcel Duchateau omschreef de schilderkunst van Herman Diels ooit als een peinture pure. Volgens Duchateau werd in het oeuvre van deze Kempenzoon ‘de kloof overbrugd tussen figuratief en abstract, zonder de intensiteit van de “peinture pure” prijs te geven’. Kortom: Diels’ zuivere schilderkunst was bovenal een poging om het pionierswerk van de eerste generatie abstracten na de Eerste Wereldoorlog te verzoenen met een figuratieve traditie. Toch kreeg Diels nooit een volwaardige plaats in de artistieke canon. Onterecht. Zo blijkt uit een voortreffelijke tentoonstelling in het Art Center Hugo Voeten in het najaar van 2017. Naar aanleiding hiervan schreef Dennis een korte beschouwing over Diels voor 1oo% EXPO. >> Klik op de titel voor het artikel
Brueghel en de moderniteit, 19oo-193o
De schilderkunst van Pieter Bruegel de Oude is werelderfgoed. Maar de oude meester heeft ook zijn stempel gedrukt op de schilderkunst uit onze contreien en op die manier mee vorm gegeven aan bepaalde aspecten van de zogenaamde ‘Vlaamse identiteit’. Centraal in dit essay staat de vraag of er zoiets bestaat als ‘onze Bruegel’? Die discussie werd fel gevoerd tijdens het eerste kwart van de 20ste eeuw toen een generatie Vlaamse schrijvers en kunstcritici debatteerden over de Vlaamse eigenheid in een snel veranderend Europa. Door in te zoomen op die discussie wil ik een perspectief aanreiken op de receptiegeschiedenis van de Vlaamse oude meester om vervolgens na te gaan in welke mate die nog bruikbaar is als ijkpunt voor Bruegels artistieke Nachleben in onze tijd. >> Klik op de titel om door te gaan naar het artikel, geschreven voor ‘Hoge Horizon’, een expo van kunstenaarsinitiatief Voorkamer i.s.m. het KMSKA en de …
Een Vlaamse Picasso // René Guiette
René Guiette was een artistieke duizendpoot en een zonderling in het Vlaamse culturele landschap. Hij volgde de ontwikkeling van de moderne kunst tussen 1920 en 1970 op de voet. Van expressionisme en kubisme tot materie- en zeroschilderkunst. Het snelle tempo waarin de moderne stijlbewegingen zich in zijn werk afwisselen, maakt Guiette tot een soort Vlaamse Picasso. Ook op het architecturale terrein had de artiest het oog van een fijnproever. De woning Guiette staat sinds de zomer van 2016 op de Unesco-werelderfgoedlijst. Naar aanleiding van de expo over Guiette in het Maurice Verbaet Art Center schreef Dennis een korte beschouwing over Guiette in 1oo% EXPO. Klik op de titel voor de volledige tekst
Herbronnen in Achterbos // Jakob Smits
In de omgeving van Mol bracht Jakob Smits de geestesadel van het harde boerenleven tot uitdrukking. In zijn tekeningen en schilderijen documenteerde hij een zogenaamd eenvoudige bestaansvorm die bedreigd werd door de overal oprukkende modernisering. Smits’ boodschap was voedsel voor de ziel voor een schare jonge kunstenaars uit binnen- en buitenland. >> Lees het artikel.
Toon Tersas
Toon Tersas (Antoon Keersmaekers) was de zoon van een drukker en dat zou de wereld geweten hebben. De fascinatie voor lettertypes, kalligrafie, vormgeving en boekdrukkunst zou de van taal bezeten woordkunstenaar nooit loslaten. Voor de overzichtstentoonstelling van zijn oeuvre in ’t Kristallijn in Mol schreef Dennis een korte beschouwing over een kunstenaar die er niet voor terugdeinsde zijn worsteling met het dagelijkse bestaan te verheffen tot het onderwerp van zijn werk. >> Lees het artikel. >> Externe link
Dagdagelijkse worstelingen // Het oeuvre van Felix De Boeck in tekeningen
Felix De Boeck (1898-1995) was een van de weinigen die de verworvenheden van de geometrische abstractie wist te verzoenen met het figuratieve. Met de gevoeligheid van zijn thema’s ook. En met zijn mystieke aard. Tekenen was daarbij van cruciaal belang. Over het belang van de tekeningen in het oeuvre van De Boeck ging Ewald voor 1oo% EXPO in gesprek Sergio Servellón, directeur van het museum FeliXart in Drogenbos: ‘Je kan het repetitieve, het seriële in de schilderijen van De Boeck alleen verstaan vanuit zijn tekeningen.’ >> Lees het artikel
De alchemist en de kleur // De vruchtbare zoektocht van Nick Andrews
Lord Byron dichtte: ‘But I have lived and have not lived in vain: My mind may lose its force, my blood its fire, And my frame perish even in conquering pain; But there is that within me which shall tire Torture and Time and breathe when I expire.’ Kunstschilder Nick Andrews wil in vorm en kleur de ziel der dingen vinden. Dat is zijn levenselixir. Naar aanleiding van zijn expo in de Warande in Turnhout schreef Ewald een beschouwing bij zijn werk. >> Lees dit artikel uit 1oo% EXPO.
Het zwarte gat van de kunst // Over Koen Broucke en Jan Cockx
Koen Broucke is historicus en kunstenaar. In zijn oeuvre gaat historisch onderzoek naadloos over in de productie van beeldend werk en omgekeerd. Zijn uitgesproken interesse in kunstenaarsbiografieën leidde onder meer tot een onderzoek naar crisissituaties bij kunstenaars. Broucke koos daarbij niet voor de gekende kunsthistorische feiten, maar bracht bijna verdwenen documenten en vertellingen onder de aandacht. Zo reconstrueerde hij, aan de hand van teruggevonden zwart-witfoto’s, het tragische leven van Jan Cockx. Voor de expo ‘Nabeeld. Koen Broucke – Jan Cockx – Vincent van Gogh’ in FeliXart in 2014 schreef Dennis een catalogustekst over Broucke en Cockx. >> Lees de bijdrage.