In 2o21 is het exact 1oo jaar geleden dat ‘Bezette Stad’ van Paul van Ostaijen verscheen. Naast de expo ‘Paul van Ostaijen. Van kunstpaus tot einzelgänger’ in Walden, brengt Ronny Van de Velde in de Rossaert het verhaal van Cristal Palace, het iconisch Antwerps bordeel dat een inspiratiebron was voor vele kunstenaars. Walden leverde een bijdrage voor het boek bij de expo Cristal Palace of het verhaal van een lege ciderfles in een champagne-emmer’. Glazen Kot Matthijs de Ridder en Dennis Van Mol tonen in hun korte geschiedenis van het Cristal Palace aan hoe prostitutie al sinds de tweede helft van de 19e eeuw verweven is met het verlangen van artistieke vernieuwers naar een nieuwe wereld. Nadat William Turner, Vincent Van Gogh en Félicien Rops het terrein al hadden verkend liet ook Paul van Ostaijen zich – net als als Rik Wouters, James Ensor en Paul Joostens – naar dit ‘Glazen Kot’ slepen. Dit inspireerde hem tot een aantal van de …
Pieter Brueghel de Oude
De ster van Pieter Bruegel de Oude (ca. 1526/30-1569) schittert 450 jaar na zijn overlijden als nooit tevoren aan het firmament van de westerse kunstgeschiedenis. Het oeuvre van deze buitengewone en veelzijdige oude meester kon de voorbije decennia niet alleen in onze contreien op veel aandacht rekenen. Recent nog spaarde men in Wenen moeite noch middelen voor een ravissante retrospectieve. Viva Bruegel dus. Nu ook in Antwerpen, en de rest van Vlaanderen. >> Klik hier om het volledige artikel te lezen.
2o jaar S.M.A.K.
Voor ‘Highlights for a Future’, de overzichtstentoonstelling naar aanleiding van 2o jaar S.M.A.K., leverde Walden teksten voor de bezoekersgids.
Een orgie van kleur // Herman Diels
Kunstcriticus Marcel Duchateau omschreef de schilderkunst van Herman Diels ooit als een peinture pure. Volgens Duchateau werd in het oeuvre van deze Kempenzoon ‘de kloof overbrugd tussen figuratief en abstract, zonder de intensiteit van de “peinture pure” prijs te geven’. Kortom: Diels’ zuivere schilderkunst was bovenal een poging om het pionierswerk van de eerste generatie abstracten na de Eerste Wereldoorlog te verzoenen met een figuratieve traditie. Toch kreeg Diels nooit een volwaardige plaats in de artistieke canon. Onterecht. Zo blijkt uit een voortreffelijke tentoonstelling in het Art Center Hugo Voeten in het najaar van 2017. Naar aanleiding hiervan schreef Dennis een korte beschouwing over Diels voor 1oo% EXPO. >> Klik op de titel voor het artikel
Kunst tegen het vergeten // The Art of War
November 1914. De 21-jarige Georg Ehrenfried Gross biedt zich als infanterist aan bij het Duitse leger. Hij is een uitgesproken tegenstander van de oorlog, maar hoopt door zich vrijwillig te melden, niet naar het front te moeten. Het loopt anders. Gross, die na een operatie al snel ongeschikt voor de dienst was verklaard, wordt in januari 1917 uit ziekteverlof teruggeroepen. Nauwelijks een dag later wordt hij wegens angstaanvallen en een zware depressie opgenomen in een hospitaal, vervolgens overgebracht naar een psychiatrische instelling. Dood en verderf zouden nooit meer wijken uit het werk van de kunstenaar die al in 1916 zijn naam had veranderd in het internationaler ogende George Grosz. Ook na de Grote Oorlog blijft hij in een niets ontziend realisme de wantoestanden hekelen die zowel een duurzame vrede als sociale gelijkheid in de weg staan. >> Klik op de titel voor het volledige artikel
Een Vlaamse Picasso // René Guiette
René Guiette was een artistieke duizendpoot en een zonderling in het Vlaamse culturele landschap. Hij volgde de ontwikkeling van de moderne kunst tussen 1920 en 1970 op de voet. Van expressionisme en kubisme tot materie- en zeroschilderkunst. Het snelle tempo waarin de moderne stijlbewegingen zich in zijn werk afwisselen, maakt Guiette tot een soort Vlaamse Picasso. Ook op het architecturale terrein had de artiest het oog van een fijnproever. De woning Guiette staat sinds de zomer van 2016 op de Unesco-werelderfgoedlijst. Naar aanleiding van de expo over Guiette in het Maurice Verbaet Art Center schreef Dennis een korte beschouwing over Guiette in 1oo% EXPO. Klik op de titel voor de volledige tekst
Het zwarte gat van de kunst // Over Koen Broucke en Jan Cockx
Koen Broucke is historicus en kunstenaar. In zijn oeuvre gaat historisch onderzoek naadloos over in de productie van beeldend werk en omgekeerd. Zijn uitgesproken interesse in kunstenaarsbiografieën leidde onder meer tot een onderzoek naar crisissituaties bij kunstenaars. Broucke koos daarbij niet voor de gekende kunsthistorische feiten, maar bracht bijna verdwenen documenten en vertellingen onder de aandacht. Zo reconstrueerde hij, aan de hand van teruggevonden zwart-witfoto’s, het tragische leven van Jan Cockx. Voor de expo ‘Nabeeld. Koen Broucke – Jan Cockx – Vincent van Gogh’ in FeliXart in 2014 schreef Dennis een catalogustekst over Broucke en Cockx. >> Lees de bijdrage.