Walden is een galerie en tekst- en expertisecentrum voor beeldende kunst,
gespecialiseerd in de historische avant-garde
Visie
Visie
Walden toen
Herwarth Walden. Achter dat pseudoniem gaat begin twintigste eeuw dé promotor van de historische avant-garde in Europa schuil. De verwijzing naar Walden. Or, Life in the Woods, het bekende boek van Henry David Thoreau uit 1854, zegt veel over de visie van Walden. Met Der Sturm, zijn Berlijnse galerie en tijdschrift, promoot hij een moderne kunst die de eigentijdse maatschappij kritisch wil bevragen.
Dat verlangen naar een samenleving en cultuur mét fundament begeestert aan de vooravond van de Grote Oorlog wel meer jonge Europese nieuwlichters. Zo is Walden ook de naam van de kolonie waarmee schrijver Frederik van Eeden vorm geeft aan zijn blauwdruk voor een Nieuwe Wereld.
De hut van Frederik van Eeden in Walden, ca. 191o.
Walden nu
2o17, honderd jaar na de doorbraak van de historische avant-garde in Vlaanderen. In de schone Scheldestad waar dichter-criticus Paul van Ostaijen in 1917 haar fundamenten legde en ze haar hoogtepunt kende, begint Walden een nieuw verhaal. Met bouwstenen van toen. Omdat die amper iets van hun draag- of spankracht verloren hebben. Meer nog, ze zijn vaak verrassend actueel.
In woord en beeld brengt Walden de kunsthistorische impact van de moderne -ismen in Vlaanderen opnieuw in kaart. Daarbij hebben we oog voor de kunstenaars die in de jaren kort na de Grote Oorlog experimenteerden met vormen en gedachten — op zoek naar een nieuwe kunst voor een nieuwe tijd. Maar evengoed doen we recht aan hen die deze avant-garde voorvoelden, of haar invloeden wat later recycleerden in een heel andere, minstens zo turbulente context.
Ewald Peters
dr. Dennis Van Mol
Walden is gegroeid uit een gedeelde voorliefde — noem het gerust een passie — voor de historische avant-garde. Ewald is literatuurwetenschapper van opleiding, Dennis heeft ook nog een master Fine and Decorative Art and Design (Sotheby’s London) op zak.
We vonden elkaar na onze studentenjaren terug aan de Universiteit Antwerpen, waar we beiden meewerkten aan het onderzoeksproject Der Sturm en de Lage Landen. Terwijl Ewald al enkele jaren ervaring had opgebouwd als uitgever, resulteerde dat uitvoerige onderzoek uiteindelijk in Dennis’ proefschrift (persoonlijk ben ik er niet voor)/Over de moeizame doorbraak van de moderne -ismen en het ontstaan van een activistische tegentraditie in Vlaanderen, 19o6-1933.
Intussen schreven we ook tal van teksten over kunst en organiseerden we mee verschillende tentoonstellingen. En we verzamelden kunst. Omdat we ons nu eenmaal graag met schoonheid omringen. En de verhalen errond graag met anderen delen.