In De mijn bij nacht maakt Jac Boonen de beklemmende ervaring van de dagelijkse arbeid in de mijn fysiek voelbaar. Het beeld bevreemdt en ont-eigent. De etser koppelt er zijn sociale bevlogenheid aan zijn kennis over de eigentijdse avant-garde. Voor het eerst in zijn oeuvre laat zich in dit sleutelwerk de invloed van de Duitse expressionistische film voelen. Limburgse mijnwerkers raken er verdwaald in Fritz Langs Metropolis.